دنیام دوثط دارم خاث عزیز دلم

سخن از عشق بگو با دل ديوانه ي من

تا كه از عطر تو لبريز شود خانه ي من

شبي اي ماه به اين كلبه ي من پا بگذار

تا كه روشن شود از مهر تو كاشانه ي من

اي كه مضمون همه شعر و غزل هاي مني

مبر از يـاد غـزل هـاي صـمـيـمـانه ي من

هست عشقت به خدا هستي و دارايي دل

خـوش نـگهـدار تـو اين گـوهـر يـكدانه ي من

مي زنم ناله چنان مرغ شباهنگ مگر

تا به گوش ات برسد بانگ غريبانه ي من

آه! چون شمع فشاند گهر از ديده بسي

بـشـنـود آنـكه حـديـث دل ديـوانه ي من

سال ها گرچه گذشته ست ولي مانده هنوز

كوله بار غمت اي عشق بر اين شانه ي من

گرچه من مي روم اما به جهان خواهد ماند

به يقين تـا به ابد قـصـه و افـسـانه ي من..!!